Het draaien van de beroepenmolen

Published on donderdag 11 juni 2015

Er zijn wel eens van die tweets die je verstuurd, zonder dat je direct rekening houdt met de gevolgen ervan, of ze nu negatief of positief zijn. Natuurlijk een slechte zaak, want we behoren op de sociale media consciëntieus te zijn. Maar, zoals mijn leraar dogmatiek gisteravond zei: 'Ik probeer altijd consciëntieus te zijn, lukt niet altijd...'

Op Twitter is er het account @info_beroepen, een account wat inzicht geeft in het beroepenwerk binnen de gereformeerde gezindte. Zoals een aantal van jullie ongetwijfeld bekend is, heeft het curatorium van de gereformeerde gemeenten onlangs drie kandidaten beroepbaar gesteld. Reden genoeg om de persoon achter het genoemde Twitter-account overuren te bezorgen. Het was dan ook vanaf dit twitteraccount dat ik een DM kreeg, met de vraag of ik mijn uitspraak (ik had iets geplaatst over arme broeders') wilde motiveren. Iets wat mij dan weer motiveerde om weer eens wat op m'n blog te zetten.

In de eerste plaats wil ik dan even iets recht zetten. Ik ben er van overtuigd dat beroepenwerk iets is waar we serieus mee om moeten gaan. We geloven in ons kringetje immers dat we op het gebed leiding van God mogen ontvangen in de keuze die gemaakt moet worden: 'Neem ik het beroep aan of niet? Wat vraagt God van me?' Volgens mij is dit een vraag die een behoorlijke last op de schouders van een (bijna)-predikant kan leggen, al gaat het alleen nog maar om één beroep.

Dat brengt me bij mijn punt van kritiek op de huidige beroepenmolen (overigens synoniem van beroepencircus). Er zijn drie kandidaten beroepbaar gesteld, terwijl er na een slordige berekening inmiddels 48 beroepen zijn uitgebracht. Hierbij heeft één kandidaat twee beroepen gekregen, de andere twee kandidaten, in het bijzonder W.A. Zondag (toepasselijke naam), hebben er beduidend meer, wellicht zelfs al rond de 20. Dit vraagt van de kandidaten een keuze uit 20 gemeenten, iedere gemeente weer met zijn eigen noden en zorgen. Menselijk gesproken, heel veel succes met overwegen, ik zou het je niet eens kwalijk nemen als je je keuze gewoon random maakt.

Gelukkig is er een God die ook in dit soort situaties leiding geeft. En inderdaad, na het draaien van de beroepenmolen staat hij gelukkig ook weer een keer stil, en wordt die gemeente gekozen waarvan de kandidaat ervaren heeft dat God zijn keuze daar naartoe geleid heeft. Dus, zijn we klaar, denk je dan. Maar nee hoor, want de kandidaat mag niet alleen één gemeente verblijden met het nieuws dat hij het beroep aanvaard heeft, hij mag ook 20 gemeenten vertellen dat ze weer verder mogen gaan zoeken. En nee, dat lijkt me nou niet zo'n leuke klus.

Bovendien komt er nog een ander, menselijk aspect bij wat we wat mij betreft niet mogen onderschatten. Het doet zich ook voor in de huidige beroepenronde: twee kandidaten krijgen behoorlijk wat beroepen, terwijl één kandidaat tot nu toe slechts twee beroepen gekregen heeft. Blijkbaar is de ene kandidaat wat populairder dan de ander. Misschien is deze kandidaat wel heel blij dat hij slechts twee beroepen gekregen heeft en dus maar één bedankbrief hoeft te sturen. Maar, misschien steekt juist bij hem wel dat zondige, maar ook heel menselijke en begrijpelijke gevoel de kop op, van 'ik ben minder dan die ander' of 'ik wilde wel dat ik ook zo veel gaven gekregen had als die ander'. Anderzijds, misschien voelen de kandidaten met veel beroepen zich wel enorm gestreeld: 'tjonge, ik heb het toch weer goed gedaan', 'ik lig goed in de markt'. Of durf jij met een stalen gezicht te zeggen dat je absoluut niet zo in elkaar zit? Dat waardering van anderen totaal geen invloed op je heeft? Dan feliciteer ik je hartelijk, maar ik durf het toch echt niet aan.

Mijn alternatief? Het ideale zou zijn, geef een kandidaat/predikant de kans om ieder beroep voor zich te overwegen en daarover met God te overleggen. En als dat het proces te veel vertraagd, kom dan in ieder geval met een maximaal aantal beroepen wat een dienaar van het Woord tegelijkertijd in overweging mag hebben. Dat verminderd de stress bij degene die beroepen wordt, dat verminderd het aantal verdrietige gemeenten bij een afwijzing en, ook niet onbelangrijk, het aantal tweets in mijn timeline. Tot die tijd wens ik de huidige kandidaten veel zegen toe bij hun keuze.

Tot slot nog een advies voor kand. Van der Heiden: welke gemeente u ook kiest, kies in ieder geval niet voor Barendrecht, want die hebben nog niet eens afscheid genomen van hun huidige predikant. Ai, lukte het me alweer niet om consciëntieus te zijn…

Update