Eindelijk een blog met het verheugende nieuws. Het kngf heeft een hond voor me!
Eerlijk gezegd begon ik al een klein beetje ongeduldig te worden, en dat was ook de reden waarom ik afgelopen vrijdag een mailtje stuurde naar het kngf met de vraag om wat meer informatie. Vanmorgen kreeg ik een mailtje terug. Daarin stond onder andere dat ze vanmiddag nog zouden bellen met wat meer informatie over Happy, de logeerhond van 't kngf die wij in huis hebben. Ik moest vooral niet schrikken of valse hoop koesteren als ze zouden bellen, het zou toch niet voor mij zijn.
Vanmiddag ging de telefoon, het kngf. Ik dacht zoiets als 'wat krijgen we nou?' toen m'n moeder zei dat 't voor mij was. En daar waren ze dan eindelijk, de woorden "we hebben een hond voor je." Udai, zwarte reu, lab*golden.
Woensdagmiddag rond 2 uur staan ze voor de deur met Udai, en dan is het tijd voor de kennismaking. Oftewel ik ben onderweg naar een hele lange dinsdag... Die woensdag is ook de dag dat we afscheid zullen nemen van Happy.
Natuurlijk is er nog helemaal niets zeker, de klik moet er wel zijn. Maar daar ben ik eigenlijk niet zo bang voor.
Er is nog één probleempunt, de trainingsweken. De training vindt in de weken van 7 en 14 februari plaats. Helaas heb ik de tweede trainingsweek 7 tentamens te maken, en daar kan ik natuurlijk niet zomaar van weg blijven. Het voorstel van het kngf was om één trainingsweek volledig mee te maken, zodat ik me die week daarna volledig op m'n tentamens zou kunnen richten. Die week daarna, de week van m'n vakantie, ga ik dan thuis nog drie volle dagen in training. Pieter en Barbera zijn een beetje huiverig voor 't idee, ze denken beiden dat één week intern te weinig is om een goede band en verstandhouding met de hond op te bouwen, en daar kan ik zelf wel inkomen. Ik ga dus nog ff met het kngf en met school om de tafel, en wacht sowieso eerst eventjes de kennismaking af.