En na een erg lang weekend zit ik vanavond dan weer achter mijn bureautje in Amstelveen een blogje te typen. Voor vandaag volstaat een kort logje.
Ik heb vanmorgen eerst twee tentamens gemaakt, te weten Wiskunde en Economie. Wiskunde: daar hebben we het niet meer over, economie ging volgens mij best goed.
Rond kwart voor 1 was ik klaar met m'n toetsen, en om een uur of 1 arriveerde mijn vader en m'n zus op school om me in Amstelveen te brengen. De reis was voorspoedig, geen file gehad. Toen we bij het kngf aankwamen eerst op ons gemakje de spullen op de kamer gezet en wat gedronken in de kantine.
Rond een uur of half 3 arriveerde Britt, die was wezen trainen met haar andere cliënt van deze instructie. We zijn nu nog met twee heren over, de twee dames die er vorige week ook waren krijgen deze week thuistraining. Eenmaal in de huiskamer ging Britt Udai uit de kennel halen. Udai was al goed hyper toen hij aan kwam, en dat veranderde in het geheel niet toen hij mij zag. Het was dan ook een hele tour om hem rustig in de mand te krijgen. Ook tijdens het koffie drinken vloog hij er telkens weer uit, hij had me zeker gemist, of wilde gewoon heel stiekem naar de andere hond in de kamer toe, ik heb geen idee. Na de koffie was het tijd voor een kort rondje appèl, trappen lopen. Ook hierbij was Udai niet te houden, en ik moest hem continu stil zetten op de trap, volgen zonder brokje was niet mogelijk. Het was gewoonweg weer eventjes niet voor te stellen dat Udai ook heel erg rustig kan zijn, zoals hij ook nu braaf in z'n mand ligt.
Daarna gingen we nog eventjes naar de speelveldjes toe, en gaf ik zowaar de verkeerde hond een snoepje. Maar ja, ik was niet de enige die dat grapje overkwam, haha. Ik had een speeltje meegenomen, en na wat oefenen met het hier komen gingen we daarmee spelen. Britt dacht dat ik met dit stuk speelgoed ook wel een trekspelletje zou kunnen doen, nou mooi niet, speeltje nummer 1 is al gesneuveld. :P Ook is Udai nog niet echt het typ dat weggegooide speeltjes meteen netjes terug brengt, hij rent liever triomfantelijk rondjes om me heen.
Terug op de kamer heb ik Udai gevoerd, en daarna werd onze grote vriend al rustiger en rustiger. Tijdens het eten was ie ook heel braaf, bleef ook netjes liggen toen ik hem heel stiekem eventjes los liet om een beker chocomel te gaan halen. Volgen naar de kamer terug vond hij opnieuw wat lastig, maar met een brokje komen we een heel eind. EN zeg nou zelf, volgen met behulp van een brokje is zeker geen schande.
En nu zit ik hier dus te genieten van een vrij avondje. Strakjes nog eventjes spelen met Udai op de gang, heeft ie tenminste wat minder afleiding. Vanavond ook vroeg naar bed, i.v.m. de tentamens en de zenuwen heb ik nogal brak geslapen, en die schade gaan we vanavond inhalen. Morgen gaan we na een kort stukje appèl ons oude ritueel weer oppakken, oversteken met behulp van zo veel mogelijk alleen de stem. Britt had zo'n idee dat Udai weer heel erg trekkerig zal zijn morgen, omdat alles toch weer eventjes moet wennen, dus ik bereid me voor op 't ergste. Gelukkig hebben we nog minimaal 4 daagjes om weer heerlijk aan elkaar te wennen, en nog belangrijker, we worden niet meer van elkaar gescheiden als 't goed is.
Groetjes vanuit Amstelveen, en een stevig valentijnskusje van Udai