En zo zit ik hier beneden op de bank in onze eigen huiskamer, zonder hondje. Voelt erg vreemd en leeg aan, moet ik zeggen. Udai is bezig aan zijn laatste weekendje in de kennel, en komt volgende week mee naar huis. Hier nog eventjes een overzichtje van de donderdagavond en vrijdag.
Donderdagavond hadden we theorie over de anatomie en de verzorging van de hond. Het was dus eigenlijk best praktisch, want we hebben de honden ook geborsteld. Aan het begin lag Udai heerlijk te slapen, en zelfs wanneer ik hem eventjes aanraakte om het lichaamsdeel op te zoeken wat de instructeur noemde, deed hij daar niet heel moeilijk over, en sliep hij zo snel mogelijk weer door. Het borstelen vond ie heerlijk, en hij gedroeg zich echt heel voorbeeldig. Daarna een uitlaatrondje, en 's avonds in de kamer nog wat appèl. Hij vond 't namelijk nog wel wat lastig om, als ik bij de deur stond, in zijn mand te gaan zonder dat ik met 'm mee liep. Dat is nu gelukkig ook geen enkel probleem meer.
Ook 's nachts liet Oetje zich weinig horen. 's ochtends nog eventjes een blafje omdat hij de honden in de kennel hoorde, maar omdat ik zelf ook behoorlijk diep in slaap was, kan ik me hier weinig meer van herinneren. Toen het tijd was om op te staan, was hij weer even uitgelaten als altijd.
Na het ontbijt en het uitlaatrondje gingen we nog eventjes flossen in de gang, onder toezicht van Britt. Deze keer ging 't prima. Ook had Leon nog een leuke, uitdagende opdracht voor ons. Uiteindelijk in het laatste rondje (we deden het met tussenstapjes) moest ik Udai laten volgen, halverwege laten zitten, zelf doorlopen zonder dat hij mee zou lopen, omdraaien en hem dan laten liggen. Dit vond hij behoorlijk raar, maar hij deed 't prima.
Toen we in Amstelveen waren, had ik het eerste rondje vrij. Daarna gingen we met z'n allen wat lekkers halen bij de vnd. Udai vond het in het begin wat lastig om te blijven liggen, maar dat ging ook steeds beter. Vervolgens was ik dan toch weer aan de beurt om aan de wandel te gaan. We deden een rondje markt, en dat vond Udai te gek. Hij liep weer behoorlijk door, op de markt was het dan ook echt nodig om hem te temperen, zeker omdat het zo druk was. Op wat interesse voor de kaaskraam na was het prima geleidewerk. Britt en ik moesten beiden nog wat spullen uit de kruidvat hebben, en hier bleek hoe goed hij was in z'n werk. Ik kon hem in de winkel prima laten liggen en bij hem weg lopen, zonder dat ie me achterna kwam. Ook tijdens het afrekenen bleef hij netjes naast me staan, zonder te trekken of wat dan ook. De enige keer dat hij echt trok, was toen hij een andere kngf hond zag in de winkel.
Na de lunch gingen we nog eventjes een rustig stratenplan doen. Sowieso was Udai al vrij rustig die middag, en dat was ook in zijn tempo te zien. Ik hoefde hem nauwelijks te temperen, en kon de riem heerlijk in de linker hand houden, en de stok in m'n rechter. Alleen op het laatst ging het nog eventjes mis, hij zag de bus en moest en zou daar naartoe. Omdat Britt graag rustig en goed wilde eindigen, maakten we nog eventjes een klein ommetje, en gingen we volgend terug naar de bus. Dat ging ook goed, hoewel met een brokje.
Toen we terug waren op school, stond m'n vader al te wachten. Na een laatste knuffel met Udai (het was duidelijk dat je een hond niet kan vertellen dat er afscheid genomen moet worden) ging Udai met Britt mee naar de kennel, en bij mij sloeg de vermoeidheid toe. Tijd om naar huis te gaan. Thuis raakte ik wel eventjes in een klein dipje, ik zei heel vrolijk Udai tegen Victor, en besefte daarna eventjes goed dat ik de verkeerde voor me had, haha.
Vanmiddag wordt een drukke middag, ik ga economie en wiskunde leren voor de twee tentamens van komende maandagochtend. 's middags komt pa me van school halen, en gaan we regelrecht weer naar Amstelveen. Hopelijk ben ik zo verstandig dat ik de boel niet ga afraffelen, maar 't komt allemaal wel goed denk ik. Ik kan in ieder geval niet wachten op de reactie van Udai, als ie me weer ziet.