De laatste tijd krijg ik van mensen steeds vaker de vraag, 'Moet jij ook geen hond?' Nu is dit op zich niet vreemd, want mijn broer en zus zijn inmiddels ook alweer een tijdje voorzien, dus dan zou je verwachten dat ik er natuurlijk ook één ga krijgen. Toch was iedere keer als iemand zoiets vroeg mijn standaard antwoord 'Nee, want de gemiddelde leeftijd waarop je een hond krijgt ligt toch wel rond de 18, en aangezien ik nog minimaal 1,5 jaar op de Gomarus moet, denk ik er nog niet-echt over na.' Een tijdje geleden veranderde dit echter. Barbera vertelde me dat er ergens in november een open dag zou zijn, en omdat het moment van een keuze maken inmiddels toch wel veel dichter bij gekomen is, besloot ik me hiervoor op te geven. De dag zou uiteindelijk 10 november zijn, en dat was dan weer gisteren. Wat mij betreft is het dus tijd voor mijn eerste geleidehonden logje, hopende dat er nog velen zullen volgen.
Ik moest gisteren naar school voor precies 2 uur: Nutteloos, maar ja. Rond een uur of 11 was het dan toch m'n moeder die me kwam ophalen, en niet een willekeurige taxichauffeur. De school van het KNGF staat in Amstelveen, dus dat was wel een stukje rijden, en zeker i.v.m. files besloten we maar vroeg weg te gaan. Onderweg belde mijn broer me, met de mededeling dat ik de trainster die ook de honden van mijn broer en zus getraind heeft, als begeleidster zou hebben. Ik zou met een hond gaan lopen met een bijzondere naam, dus mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Met de files viel het gelukkig mee, en we kwamen dan ook een uur te vroeg op het terrein aan, waar we lekker in de auto hebben zitten eten. Om half 1 gingen we naar binnen en was het tijd voor koffie en koek, en om 5 over 1 begon Peter van het kngf met een inleidend praatje.
Om half 2 vertrokken we naar Oudekerk aan de Amstel, waar de trainers en de honden klaar stonden voor een rondje. Na de hartelijke begroeting van de trainster wilden m'n moeder en ik toch wel graag weten hoe mijn tijdelijke maatje zou heten. De hint dat ik de naam wel vaak gebruikte, maar in een andere context, hielp niet echt, waarna de trainster lachend vertelde dat de hond de prachtige naam Pieter droeg. Ma en ik vonden dit natuurlijk ook erg lachwekkend, en Pieter blijkbaar ook, want de trainster verbaasde zich een beetje over zijn erg enthousiaste begroeting. Pieter is namelijk een blonde Amerikaanse Labrador retriver, en dit Labrador ras schijnt wat minder hartelijk te zijn tegenover vreemden dan de bekende Labrador versie.
Na de begroeting gingen we aan de wandel, waarbij ik het tuig mocht vasthouden en de trainster de riem, zodat ze Pieter een beetje zou kunnen sturen als dat nodig mocht zijn. Pieter deed het prima, al leek hij de situatie wel wat vreemd te vinden. Op een gegeven moment mocht ik Pieter van de trainster zelf een commando geven, maar omdat ik het geven van commando's niet echt gewend was, kwam het er nogal voorgelezen uit. Pieter reageerde echter prima, en de tweede keer dat ik hem een commando gaf ging het me al een heel stuk beter af. Ondertussen hadden de trainster en ik het over verschillende dingen, zoals het looptempo. Het valt me op dat je erg snel aan zo'n hond went, en ook aan het tempo. Aan het begin vond ik zijn tempo eigenlijk best wel snel, maar aan het einde had ie wat mij betreft wel ietsjes sneller kunnen lopen. Het looptempo is dus nog een puntje van aandacht als het gaat om de ideale hond.
Na afloop gaf de trainster mij de tip om dogsimtraining te nemen, vooral om de routes die ik bij ons in de omgeving weet wat bij te schaven en er nog wat nieuws bij te leren. Ik nam uitgebreid afscheid van Pieter, die me overal likte waar ie maar likken kon. Daarna vertrokken we weer richting Amstelveen, waar we een praatje kregen van een geleidehondgebruiker en vervolgens wat vragen konden stellen. We namen een kijkje in de hotelfaciliteit en ook in het hondenverblijf, waar ik een aantal likken en poten kreeg van de honden die daar zaten. Na afloop kregen we een tas mee met wat spulletjes en folders, waarna het tijd was voor de terugrit. Al met al vond ik de dag heel leerzaam en staat mijn keuze voor een geleidehond nu definitief vast. Het is dus zaak om te gaan werken aan het leren van routes. Als ik er 3 ken en zodoende m'n hond voldoende werk kan bezorgen, is het wat mij betreft tijd voor een intakegesprek, maar ja, zover is het nog niet. Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte van verdere vorderingen, en ik hoop zo snel mogelijk foto’s van Pieter op m'n hyve te hebben.